Vom Hut bis zum Dessous

Kijk als tegenhanger van dat Harleyweekend in mei, ga ik komend weekend mee naar de "Vom Hut bis zum Dessous" modebeurs in Aken alwaar mijn Loess haar cocktail-hats aan de vrouw zal proberen te brengen in het Casino ter plaatse. Zoveel mannelijke lelijkheid er in Denemarken rondzwalkt, zo een overdaad aan vrouwelijke schoonheid staat me in Aken te wachten. Nee weinig tattoos, maar dat past natuurlijk ook helemaal niet bij het soort langbenige modeldames dat op de catwalk paradeert tijdens de tweemaal daags terugkerende lingerie show (en wie wil er weer mee op z'n blote knieen.....ja, die !) Voor beide tegengestelde evenementen heb ik evenveel goesting (B). Denemarken: zere kont, stijve nek, minitentje met dito luchtbedje, kater (x3), fastfood zoals pizza, patat, spaghetti B., sparerib, witbrood met ? lelijke mannen, over het algemeen zeer matige muziek, plezier tot tranen op de wangen en spierpijn in de kaken toe òf een rustige rit in Renault Megane pluche, sappig rood wijntje bij ontspannen diner in relaxte bistro, mooie vrouwen van s morgens vroeg tot s avonds laat, pittige catwalksounds en plezier tot tranen op de wangen en spierpijn in de kaken toe. Camera mee? JA DIGITAAL, Snel, Scherp en Solide ! en een nieuwe aanwinst als ik me verveel, een Agfa Synchro box, eentje van mijn leeftijd èn ik heb bovendien nog 6 flitslampjes te verprutsen!

HD Super Rally 2008

Eigenlijk had ik me voorgenomen niet meer naar die meetings toe te gaan, maar die prachtverzameling van lelijkheid heeft toch een bepaalde aantrekkingskracht. Alle mannen gekleed in zwarte T-shirts met opdruk, ongeschoren en veelal in lederen broek. Tattoos zijn niet verplicht, maar zeer gewenst en volop aanwezig, ter plaatse een verse zetten kan natuurlijk ook, maar erg stoer staat het niet met zo'n vanwege de hygiene verhullende pleister er bovenop. Als je van je vrouw houdt, laat je ze thuis, dat is dus behoorlijk jammer want de slechts schaars aanwezige vrouw haalt het gemiddelde van lelijkheid een beetje omlaag en het kijkgenot omhoog. Toch ga ik weer eens dit jaar, vooral omdat het evenement in Denemarken plaats vindt en ik bij de rally's in Scandinavie de beste herinneringen boven kan halen. Waarschijnlijk gaan we maar met z'n tweeen, waar vroeger vier , vijf man een vaste groep was, één met het verkeerde been afgestapt, één verhuisd naar Portugal, één motor verkocht, één HD omgeruild voor Triumph ( kan veeeel harder....tja ) vriend Neut en ik. Mijn voornemen is om, naast de serieuze gesprekken met vriend Neut dit maal de fotografie een belangrijke plek te geven, niet dat ik vorige keren zonder toestel op pad ging, maar hoe gaat dat he, duizend kilometer of meer gereden, zere kont, dorst, dan heb je geen tijd voor dat soort zaken. Ik neem twee toestelletjes mee, een Zeiss Ikon Nettar ( in zijn bouwjaar een handig inklapbaar balgkameraatje ) en een ouwe Ikoflex tweeoog, ook wel "de koffiekan " genoemd. Kortom niet de handigste apparaten, maar zoals JC orakelt " elk nadeel heb z'n voordeel " 1. ik heb veel minder tijd over om aan de bar te hangen ( bier 25cl € 1,00 ) 2. ik hoef niet op leeglopende accuus en dure lensen te letten en 3. bikers van het HD kaliber hebben het meestal niet zo op fotografen, maar als je met een tot camera omgebouwde koffiekan komt aanzetten, kom je er met een grap en een grol wel vanaf...Ik lees op de website dat er aan het programma weer niks mankeert, zo'n 40tal bands ( alle soorten muziek van rock met of zonder roll via bluesrock naar hardrock ) , stiptease afgewisseld met een paaldans, de prachtspelletjes zoals motorblok werpen en langzaam rijden, nee we hoeven ons zeker niet te vervelen..... Op het moment dat ik hier aan denk weet ik weer meteen waarom we al jaren niet meer geweest zijn, maar zoals ik al eerder zei, ik ga niet voor de paaldanseressen, stripteasers en pitspoezen, ik ga voor de fotografie, de rit erheen en de serieuze gesprekken met vriend Neut !

Keihard ( 2 )

Twee jaar nadat Piet Slotermans zijn ontslag had gekregen bij de recherche zat hij in de diepste put die men maar kan bedenken. Na het ontslag was vorig jaar ook zijn Poolse vrouw er onverwacht en met meename van hun zoontje èn het restant van de bankrekening met de noorderzon verdwenen in oostelijke richting. Alle pogingen om op zijn minst het kind terug te krijgen eindigden zonder resultaat. De raad van kinderbescherming vond de belangen van de moeder groter en verder geen discussie. Werk kwijt, geld kwijt, vrouw en kind kwijt en nu ook zijn huis kwijt. Na het ontslag was het snel gegaan, de geboorte van hun kind had de boel nog even bij elkaar gehouden, maar het overmatig drankgebruik van Piet en de stagnatie van de inkomsten uit arbeid zorgden voor een opgefokte crisissituatie met het verdwijnen van Svetlana als gevolg. En dan gaat het snel hoor, alcohol en advocaten krijg je niet voor niets, daar horen een volle beurs en een vette bankrekening bij. De laatste weken sliep Piet in Het Witte Huis, een opvangtehuis voor dak- en thuislozen van de Pinkstergemeente. Een bed, een boterham, een kop soep en een zakcentje van 5 euro per dag is alles wat er overblijft van de bijstandsuitkering. Vijf euro, precies genoeg voor een broodje Hemaworst en 8 halve liter blikken Aldibier, zijn bijna dagelijkse rantsoen. Daar moet snel een eind aan komen, vond ook Piet zelf en toen hij op de dijk bij de molen zijn dag en maag vulde met bier drinken, schoot het voorval met die maffe kanarieboer weer door zijn gedachten. Die gaat boeten, de klootzak, was alles wat hij kon denken. Acht blikken later, met een half stuk in zijn versleten kraag, stapte hij op zijn gestolen opoefiets richting Westhavendijk waar die vogelaar woonde. Een paar flinke klappen op de voordeur waren genoeg om oog in oog te staan met een wit weggetrokken Vandeheuvel, de kanarieboer. "Hoe is het met je eieren klootzak" bralt de doorgedraaide Slotermans "Moet je soms nog een ommeletje" en kopstootte de arme man achterover de deuringang in. Het geluid van een gebroken neus en direkt daarna de schedel die keihard op de tegelvloer brak was als een gruwelmoment in een slechte horrorfilm. Half beseffend wat hij gedaan had stapte Slotermans over het lichaam de gang in, de keuken door naar de achterplaats, daar waar de volière met een dertigtal witte kanaries stond. Pas daar drong het bizarre incident volledig tot hem door en beleefde de afgelopen jaren in een flits, zakte door de knieen en zag toen het touw liggen. Het is over Piet, waren de geprevelde woorden toen hij de stoel enige minuten later vanonder hem vandaan schopte.

Halfzacht ( 1 )

Johan Vandeheuvel was binnen het circuit een bekend kweker van witte kanaries. Volkomen verrast en daarna volledig ondersteboven ontdekte hij dinsdagmorgen de brutale inbraak . De volière was vakkundig opengebroken en zeker 40 van zijn beste kweekprodukten bleken spoorloos verdwenen. "Dit moeten kenners zijn geweest" stamelde de beteuterde kanariekweker tegenover de inmiddels gearriveerde recherche beambte. " Wie steelt er nou kanaries " vroeg deze zich half hardop af en moest daarbij eigenlijk een beetje minachtend lachen, moet een rechercheur als ik zijn kostbare tijd daaraan verknoeien. " Mafia is het, pure mafia " reageert Vandeheuvel opgewonden. " Mij kost het jaren om zo'n prachtvogel te kweken en die klote Oostblokmafioso komen hier met een afgetrapt bestelbusje, kijken een keer goed rond op een tentoonstelling waar de mooiste exemplaren vandaan komen en een paar dagen later ben je je kinderen kwijt ". " Je kinderen, mijn God nogaantoe " dacht onderzoeksbeambte Piet Slotermans behoorlijk opgefokt en wederom iets te hardop. Slotermans was onlangs getrouwd met een Poolse vrouw, via het internet en een relatiebureau was het contact met de blonde Svetlana vlotjes tot stand gekomen, uiteindelijk in de hoop dat zij wèl voor wat nageslacht kon zorgen, was het huwelijk snel beklonken. Dit generaliserende vooroordeel van die maffe kanariekweker maakte meer los dan verwacht bij de normaal toch redelijk kalme Slotermans. " Jazeker mijn kinderen en zelfs meer dan dat, een ordinaire blèrbaby maak je in vijf minuten en een driekwart jaar later heb je een kant en klaar produkt, maar voor ik deze prachtvogels op een tentoonstelling kan laten pronken zijn er wel vijf volle jaren van intens kweken voorbij ". Dit was de druppel voor de onvrijwillig kinderloze Slotermans en voor hij het wist velde hij met een welgericht knietje de verbrouwereerde vogelman. " Asjeblieft, een paar gebroken eieren er bovenop mafkees ". Hij vloekte nog een paar keer hard en voluit en beende naar de dienstauto. Dit kost me mijn kop, spookte vrijwel onmiddelijk door het hoofd van Slotermans " Ach het kan me allemaal geen moer meer schelen ook. Witte vogels naar Polen, de mannen daar willen ook wat te doen hebben als hun vrouwen naar hier vertrekken " grijnsde hij wederom hoorbaar en startte de wagen.