Diezelfde donderdag, maar dan s middags....

Collega Theo neemt de boel over om pakweg 12.00 uur, eerst een potje ouwehoeren over mogelijke transfers naar zijn favoriete voetbalclub, het viagravoorval van de morgen, de hartelijke groeten en tot morgen.... In de middag komen er, nu het zomerseizoen aanbreekt, nog nauwelijks bezoekers. Alleen de vaste kern wat-voor-weer-het-ook-is biljarters en stuurlui aan de wal neemt de moeite om een versnapering te komen nuttigen in ons foyertje. Een van die bezoekers is de stokdove en reeds negenentachtig jarige Janus Mooyson ( waarover reeds eerder bericht: http://geen-paniek.blogspot.com/2008/01/koffie.html ) een onwaarschijnlijke vrek. Mooyson sluit zich aan bij een vast groepje bezoekers, hij komt altijd een minuut of vijf later zodat hij niet in aanmerking komt om als eerste een rondje te geven want dat doet zo'n zeer, hij besteld voor zichzelf een Palmpje. Gilles vraagt even later wie er nog iets moet drinken dus is Janus er als de kippen bij om een Portje te bestellen ( met jenever ons duurste drankje €1,10 ) Portje op en Sjors, een in de oorlog overgekomen en nog steeds onverstaanbaar Nederlands sprekende Pool geeft zoals iedere dag het volgende rondje drank weg. "Een borreltje" klinkt het gretig uit Mooysons mond, nu Jan Jasperse nog een rondje, Mooyson: "een portje !" waarna drie van de vijf mannen het genoeg vinden en begeven zich met of zonder rollator terug naar de biljartzaal. Overblijvers zijn Mooyson en Jasperse, de grootste drinkebroer van de ouwemannenclub. Nu komt Mooyson er niet meer onder uit, hij moèt een rondje weggeven, maar afijn de winst is binnen. Met een reeds ietwat dikke tong en in het achterhoofd dat Jasperse er als notoir drinker waarschijnlijk straks toch nog eentje teruggeeft, besteld hij nog twee borreltjes. Het is bijna 16.00 uur en collega Theo herinnert de mannen aan de sluitingstijd, Jasperse stapt op zijn elektrische karretje en hobbelt naar het Woonzorgkomplex een 150 tal meters verderop. Mooyson stap zo goed en kwaad als het lukt op zijn fiets ( ! ), Theo ruimt de boel op en gaat naar huis. De automatische deuren sluiten zich achter hem en onmiddellijk wordt de aandacht getrokken door een luid geschreeuw en gevloek op de hoek van de straat. Daar blijkt de ouwe Janus vrselijk van z'n neus te maken. Hij is gevallen en een welwillende passant heeft de ambulance gebeld want Janus kon niet overeind komen ( verteld later dat de jas tussen de wielen kwam, jaja maar snee in je neus klinkt beter) . Èèn ziekenbroeder bekommert zich over Janus terwijl de ander de fiets op slot wil zetten in verband met mogelijk diefstal. De door de drank agressieve Mooyson ziet dit, springt verrassend fit op en slaat de broeder met een kaakslag tegen de vlakte "blijf van m'n fiets vuile dief, smerige kakkerlak" tierend. Hier hadden de brave helpers niet op gerekend en bellen geschrokken de politie welke in no-time met gillende sirenes op de plaats van het delict arriveert. Met de handen geboeid wordt de oude baas afgevoerd naar het ziekenhuis alwaar hij bij hoog en bij laag beweert niet meer dan èèn Palmpje en èèn borreltje genuttigd te hebben, hij bedoelde waarschijnlijk betààld te hebben. Het zal hem nog veel pijn gaan doen in de portemonee, openbare dronkenschap, belediging van ambtenaar in funktie en mishandeling, ik hoop dat ze bij de bloedproef niet ontdekken dat er nog sporen van cocaine aanwezig zijn ook, je weet het tegenwoordig nooit met die drinkende fietsers......