vrijdag 18 november 2011

Het Piekboek




Na anderhalf jaar hard werken, puzzelen, opzoeken, interviewen, tegenslagen, subsidieverzoeken, tegenwerkingen, taalfouten ( door de deadline nog steeds niet allemaal eruit..) drukkosten en noem maar op wat je tegenkomt wanneer je als een stelletje amateurs een boek wilt samenstellen. Het boek 40 jaar de Piek komt uit ! en wel op zondag 20 november aanstaande, omlijst door muziek, discussie, poetry en een heuse boekenbeurs alwaar uiteraard uitsluitend één boek verkrijgbaar is... Het Piekboek. Een speciale vormgeving met de uitstraling van een LP klaphoes uit de jaren van het vinyl, komt dat zien en vooral komt dat kopen, gratis toegang, drankjes en hapjes. De Piek Hellebardierstraat 11-13 Vlissingen 15.00 uur !

vrijdag 1 juli 2011

uitnodiging

Galerie Pinsart en 44 Galery nodigen u vriendelijk uit voor de vernissage van "Genthof 2011, Suspicious Landscapes, collectief Goed Gezien op zaterdag 16 juli in Gallerie Pinsart, Genthof 21 8000 Brugge. Inleiding door Pascal Cornet, contemporary photography. De tentoonstelling loopt van 16 juli tot en met 14 augustus op zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur. Collectief Goed Gezien is Pascal Cornet, Peter de Bruyne, Jan Delestinne, Sarah Despenter, Piet de Wolff, Jan Fryns, Luc Rabaey, Johan Reynaert en Paul Willaert.

woensdag 15 juni 2011

Albumine en Zout






Een logisch gevolg van m'n collodion avontuur is het afdrukken op de wijze waarop men dat deed in pakweg 1839 en vervolgens later. Een met zouten en gelatine doordrenkt papier wordt na droging lichtgevoelig gemaakt met een zilvernitrate oplossing en vervolgens belicht ( met negatief ) in zonlicht of binnenshuis met uv lampen ( een oude gezichtsbruiner b.v. ) Ik was al op zoek naar een workshop en tot mijn grote verbazing en vreugde zit dè autoriteit op dit gebied in Middelburg, dus slechts zeven kilometer verderop. De workshop bevat zowel zout- als albuminedruk en is een aanrader voor iedereeen met belangstelling voor de edele processen.






Op de fotoos, de paarden uit de Camargue en Bert, een collodionmodel.

vrijdag 10 juni 2011

Kodak Brownie wet plate





Een hoop ellende met een gecrashte computer en dan denken dat je zo'n grote hoop niet kan meemaken met het oude handwerk.... maar nu toch t zweet op m'n kabouter, het zomerseizoen nadert en het werk zwakt sterk af, alleen op de donderdag is er nog een zomercursus schilderen, voor de rest lopen en waggelen er nog wat senioren rond die met hun vrije tijd geen raad kunnen. Een goed idee was het om als nuttige tijdvulling die 10 cursisten vast te leggen op de gevoelige plaat. Nieuw zilverbad gemaakt, nieuwe ontwikkelaar en een nieuw fixeerbad, wat kan er gebeuren....Om een of andere reden reageert de ontwikkelaar veel te sterk ( andere azijn ? )en spoelt veel te veel weg, verdunnen is denkbaar het logische antwoord. Vanmorgen het spul verdunt en een proefje gemaakt. Het lijkt Perfect. Nu had ik thuis nog een Kodak Brownie staan en met een beetje fantasie past daar in plaats van rolfilm ook wel een "nat plaatje in" Een plaatje gemaakt op maat ( 6,5 x 8,5 cm ) een gokje gemaakt met de belichting ( 10 sec. ) de nieuwe ontwikkelaar gebruikt en een tevreden glimlach verscheen op mijn helaas toch weer door hoofdpijn getergde gezicht. Tijd voor serieus werk dan maar en een uurtje later vraag ik Lies ( receptie ) eventjes model te zitten voor een portret op 13 x 18 aluminium. De normale handelingen gevolgd tot er bij het ontwikkelen totaal geen beeld verscheen, het zweten begon... heb ik de darkslide wel weggehaald is de eerste gedachte. Dan nog maar een plaatje gieten, Lies wederom voor de camera geplaatst, scherpstellen, darkslide omhoog, lenscap weg voor 2 a 3 seconden en hopla weer naar de donkere kamer... wederom totaal geen beeld. Vertel mij het warom dan weet ik het ook. Ontwikkelde het miniplaatje wel en de grote niet, ik pijns me suf, een nieuw ontwikkelbad maken lijkt me, daarover later meer, nu rest gelukkig nog het Brownie plaatje waar ik blij mee ben, je hebt dus geen grote en dure grootformaat camera te hebben voor dit proces, dit ga ik meer doen.





donderdag 7 april 2011

@#$%"CRASH"!@#$%

computercrash, alle bestanden ( fotoos, woorden, ideeen, communicaties ) verloren van pakweg het afgelopen jaar, de rest was reeds safe.... moet ik nu huilen of gewoon akkord gaan met het idee dat we nu eenmaal in een wegwerpwereld leven. Alle analoge beelden bestaan gelukkig nog via de nega en positieven maar wat een hels en waarschijnlijk ondoenlijk karwei om dat nogmaals te scannen, dus dat ga ik niet doen en me neerleggen bij de wegwerpwereldgedachte. MAAR EEN ENORME GVD EN SH*T EN F*CK is hier wel op z'n plaats. Vandaar.

dinsdag 29 maart 2011

digital wet plate




de twee "natte plaatjes"staan te drogen in het droogrek wanneer ik de zon er op zie vallen, met een zwarte paat erachter verschijnt dit beeld, Loes lijkt verdomme wel een jonge meid en dat zonder photoshop, ze is dan ook zeer tevreden met dit beeld, meer dan met de uiteindelijke plaat die, om eerlijk te zijn, beter zou zijn wanneer er geen tas op zou staan, het witte jasje zwart was geweest en de belichting nog korter maar ja .......

maandag 28 maart 2011

landschap;


volgens de Dikke van Dale: omgeving zoals de mens dit waarneemt. Polaroid 600 SE met fuji fp 100 C

zondag 20 maart 2011

werner

neut

loes



13 x 18 glas, in het "echt" vind ik ze mooier dan op het scherm, op het scherm is het platter, vager.

maandag 14 maart 2011

volgende...



Na Neut ( mislukt) nu Loes... een verbeterde manier om de ontwikkelaar te gieten, kortere sluitertijd ( 1,5 sec ) levert een beter en scherper beeld. de vorige manier van ontwikkelaar gieten spoelde te veel zilver weg, ik was te druzig, het moet met beleid Piet, dat weet je toch. Volgende stap is het nog beter poetsen van de plaat ( ! ) na het grondig reinigen met afwasmiddel en warm water moet er nog grondig gepoetst worden met "rotten stone", een mengsel van superfijn steen, alcohol en gedemineraliseerd water. Dat mengsel moet er dan natuurlijk weer afgepoetst en daar ontstaan foutmomenten, kleine deeltjes poetsmiddel of streepjes poetsmiddel blijven practisch onzichtbaar achter en laten op het eindresultaat witte stipjes of streepjes zien. Ook het gieten van de lak moet beter. Dit alles een volgende keer dan maar....

maandag 7 maart 2011

vijf



het is een verslavende bezigheid, nu nog met de modellen die stil zitten vanwege de afwezigheid van hersenen, spieren en ledematen.... poging één om een levend model te vangen ( Neut ) is mislukt, overbelicht en/of overontwikkeld, No Panic ! het komt goed we zitten pas in week 3.

plate nr 4

zaterdag 26 februari 2011

fiat 500



zaterdagmiddag, in afwachting van de wielerkoers ( Nieuwsblad ) nog maar even een plaat maken, t is k*t weer, donker nat en winderig. met een doorzichtig zeil kan ik mijn luifel in de tuin afdichten en een werkplek met bestaand licht maken, sluitertijden verdubbelen schat ik voorzichtig in en ben uiteindelijk tevreden met het resultaat. het gieten gaat steeds beter, het vernissen idem

dinsdag 22 februari 2011

nummer twee


helder weer, nog wel te koud maar beter resultaat

donderdag 17 februari 2011

eerste plaat...



ik zal nog veel moeten oefenen en rekenen ( gieten, licht, ontwikkelen en fixeren )maar ondanks dat ben ik blij dat ik sowieso een beeld produceer op de glasplaat. Ik gaf mezelf een jaar om alle benodigde produkten bij elkaar te krijgen, van een 1870camera en chemicalien tot en met de glazen roerstaafjes van de Xenos, dit is in 3/4 jaar gelukt. Nu geef ik mezelf een half jaar voor de rest, het maken van "mooie platen", je weet wel van die platen die je durft weg te geven.

dinsdag 25 januari 2011

popel, stap drie



Ha , eindelijk de chemie cursus gedaan, Indra Moonen ( http://www.contrastique.com ) heeft me de fijne kneepjes van het proces uitgelegd en voorgedaan. Voorlopig heb ik nu een jaarvoorraad Collodion en weet precies hoe ik voortaan zelf deze vloeistof aan kan maken. Op het moment is er de tentoonstelling van de "dekselse kopstukken" van Loes nog in het Packhuys, maar zodra die weg is ( laatste dag 13 feb. ) plaats ik de opvouwbare donkere kamer en ga ik beginnen. Spannend, anders kan ik het niet noemen, was het al een belevenis op de eerste cursus, nu ik het zelf moet gaan doen droom ik er zelfs van. Eerst wat stillevens om de routine op te voeren en later, wanneer het zonnetje voor het noodzakelijke licht zorgt, de portretten. Slachtoffer/model Neut popelt al om zijn vorig jaar verkregen pensioentijd eindelijk eens nuttig te gaan vullen. Z'n ogen, snor en de (voor mij dankbare) groeven moeten voor pracht portretten kunnen zorgen, popelen...een mooi woord, ik popel ook. De afgebeelde camera ( nr 2 ) is net aangeschaft in Parijs, een mooi formaat om mijn eerste glasplaten te maken, 13x18cm. Camera's uit het collodion tijdperk zijn nog wel te koop maar met de orginele platenhouder niet zo vaak, ik was dus zeer blij met dit exemplaar. De platenkast is vrijwel zonder gebuikssporen van het zilvernitraat ( zwart ) en dus eigenlijk nieuw uit 1860. Ik zei het al, popelen is het woord.