haar haar

Daar was ik kapot van, de tondeuse erop de haren eraf, haren waarin mijn vingers de weg zo goed konden vinden, donkerbruin volgens het paspoort, zwart volgens mijn ogen. Een keer in het verleden ( -30 jaar) had ze er krullen in laten draaien....ik kwam op mijn motor, nou ja als je een Jawa Californian 350 een motor wilt noemen, aanrijden terwijl ze stond te wachten op de stoep voor mijn huis. Ik reed voor de gein gewoon door alsof ik haar met die krullen niet herkende ! Ze zijn er over een paar weken weer uit beweerde ze, maar het tegendeel was waarheid. Telkens wanneer het regende en de haren een beetje nat werden veranderden de lange krullen in een kort kroes uitvoering. Zes maanden en heel wat regen later hing er weer normaal haar aan haar hoofd. Nooit, nooit doe ik meer zoiets was de conclusie, we wisten niet beter. De oncologie verpleegster had het nog verteld, wanneer je haren terug komen moet je niet staan kijken als het een krullenkop wordt....Als dat maar geen schaamhaar betekent, grapten we nog en hoorden haar nog zeggen, "maar over een jaar is dat weer verdwenen". We zijn nu bijna twee jaar later en de krullen zijn er nog, pracht krullen zijn het waarin mijn vingers de weg nog net zo gemakkelijk vinden als in de tijd voor Tom Tom. Alhoewel soms raken ze de weg kwijt, met opzet.