Indien aangemeld zou de rij wachtenden en stilstaanden in de file naar het ontbijtbuffet, ja eentje voor 29.997, zonder enig probleem een vermelding krijgen in het Guiness Book of Records. Daar beginnen we dus wijselijk niet aan, een wandeling naar het plaatsje Fredericia zal toch niet veel langer duren en broodjes bakken ze overal. Op de weg naar buiten stuitten we op een grof getattooeerde Deen, "Hey you guys where are you from? ok from Holland you say, do you know all of Holland? do you know Zutphen? i have a very nice fuckfriend over there, maybe you can visit her on the way back and send her my love and maybe give her some of yours too....Deze frisse voorontbijtelijke conversatie maakt ons nog hongeriger en met een flinke smile op het gelaat wandelen we in stevige pas richting bebouwde kom. Een fraai met flinke wallen, waar de onze bij in het niet vallen, omringde plaats aan de Oostzee, met haven en strandjes. Bij de poort wordt iedere gemotoriseerde terreinverlater geconfronteerd met de Deense rijkswacht. Iedereen moet blazen in het alcohol-detectie-apparaat, gedronken? motor aan de kant, punt uit. Door deze verstandige maatregel heerst er in F. een zeer kalme sfeer van cola-light drinkende en ijslollies etende motormacho's. De weinige twee die de benenwagen genomen hebben, hebben daar natuurlijk geen last van en voor je het weet zitten we met een koele fles Tuborg Gron op een zonvergoten terras omgeven door de jaloerse blikken van onze gemotoriseerde collega's. Van mensen fotograferen komt voorlopig weinig, ik voel er nog weinig voor om aan zo'n 2 meter hoge en 1.40 brede hoogblonde Scandinavische H Angel te vragen of ik een foto van hem en z'n vrienden mag maken, een flinke verbouwing van gebit en camera ligt in het verschiet, wellicht later als ik wat ingeslingerd ben. Zo een grote Viking stond vooraan het ijsco en Fad Ol verkooppunt op het strand van F., achter hem vormde zich een rij mensen omdat de reus als een klein kind niet kon kiezen uit de vele smaken die aangeboden werden in de koelvitrine en met welke vier kleuren hij z'n wafelhoorntje zou laten vullen. De voorraad fabrieksklare ijsjes stond echter elders in het gebouwtje en enkele geduldige en wellicht of waarschijnlijk onzaghebbende wachtenden bleken het met een driekwartgesmolten nog steeds verpakt ijsje te moeten doen, een kolderiek gezicht met een hoog Monty Python gehalte. De terugweg naar het SR terrein was met de nodige Ol in de benen iets zwaarder dan aangenomen, maar het vooruitzicht op de reeds gisterenavond verwachtte blotedamesshow maakte het stappen alweer wat lichter. ( chauvinistisch mannelijke taal, ik weet het, maar we moeten ons tussen dit geweld toch ook enigszins macho gedragen dan wel uitdrukken, excuses hiervoor dames, in werkelijkheid zijn we zachtaardige lieve jongens zonder vooroordelen en tegenstanders van huiselijk geweld en onderdrukking dan wel uitbuiting van het vrouwvolk )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten