maandag 12 april 2010

Hobbel de Bobbel van P naar R


Paaszondag, een week geleden, we komen terug van de Ronde van Vlaanderen en groeten elkaar tot ziens, ik zeg vragend 'volgende week Parijs- Roubaix ?' maar we vinden het duidelijk te veel..... het was een mooie dag maar het lijkt alsof de magie van de eerste keren Ronde-en Helbezoek verdwenen was, de verwondering van het Grote Gebeuren werd het registreren van: Al Eerder Gezien. We spreken af begin mei, bij "de Opening".

Zondagochtend, een week later, ik sta vroeg op het is mooi weer op de Westerschelde. Laag water en een opkomende zon, een mooier slaapkamerraam kan ik me niet wensen. Koffie en het boek De Flandriens van de gelijknamige serie op Canvas in voorbereiding van de Parijs-Roubaix tv-uitzending aanstaande middag. Ik lees het verhaal van Van Petegem wanneer hij in 2003 op de Carrefour d'Arbre er op een Van Petegemse manier vandoor gaat en de dubbel binnenhaalt.... Ik krijg er de wielerkriebels van, vraag Loes of we nog wat afgesproken hebben vandaag, grijp mijn fototas, de autosleutels, een noodransoen en om 09.00 uur zit ik verdorie in de auto op weg naar Gruson, aan het eind van de Carrefour, een doorgaans Godvergeten minidorp nu in het middelpunt van de Hel, wat bezielt me. Gruson, Pas de Calais, Frankrijk Noord, een waarschijnlijk rijk, zie die huizen, maar erg stil dorp op 364 dagen per jaar. Die ene overgebleven dag niet, de dag dat de renners van de Hel er doorheen razen op het welkome asfalt na de genadeloze bijeengesmeten rij kinderkopjes op de Carrefour d'Arbre. Het is verrassend stil op de kasseienstrook, de kampeerwagens zijn verboden verklaard na het bijna-deblacle van de vorige editie.....de achtervolgende Pozzato en werd bekogeld met bier door de fans van Stijn Devolder althans dat is de verklaring die de volop aanwezige Gendarmerie ( 200 + 20 Belgen ) me weet te vertellen. Ik wandel op m'n gemak naar Cafe d'Arbre dat gesloten/gereserveerd blijkt en vandaaruit verder over de keien naar Baisieux, een flinke wandeling over die rotstenen, dat ze daarover fietsen kunnen en hoe ! In cafe "Het vrolijke Vissertje" ( Fr. ) een groot scherm, sandwich fromage/jambon en Leffe blond. De terugtocht naar Gruson, nog steeds niet erg veel volk maar aan de geparkeerde en de nog een parkeerplaats zoekende auto's te zien op de route national een 200tal meters verderop gaat dat niet lang meer duren. Voordat ik in Gruson ben staat de laatste kilometer van de "de secteur pavé Gruson (3)" twee rijen dik vol. In volle verwachting probeer ik wat koersinformatie bij de overal aanwezige draagbare radios, Cancellara rijdt net weg richting Sebastian Hinault, de voorsprong is snel twee minuten, de helicopters zijn zichtbaar, de voorste bij de Leider, verderop in de lucht de achtervolgende wentelwiek boven de tegenspartelende achtervolgers ( Hushovd: "toen hij ( C.) 50 meter voorsprong had wist ik genoeg, ook dit jaar geen Kei voor mij ! ) Een flashback van vorige week, ik sta op de hoek van de laatste strook en het begin van het Gruson-asfalt, eerst de motoren en dan een Cancellara die evenals op de Muur weer onvoorstelbaar hard die bocht uitkomt, dijen als kasseien denk ik nog en wat duurt dat lang voordat de achtervolgers diezelfde hoek nemen, nog steeds geen Boonen, dat doet de overtallig aanwezige Belgen geen goed, in een groep erna zie ik Hoogerland. Ik loop terug naar het enige cafe in het dorp "La petite Suisse" en zie de rest van de koers zonder verdere verrassing. Chaos troef bij terugtocht, maar twee uur later toch weer thuis met pijn in rug en voeten, een marathon over gobble-stones, dan piepen ze wel anders die Kenianen en Ethiopiers.
( op de foto: Belgische juniorenwinnaar Jasper Stuyven en Leeuwverkopers, € 5 per vlag)

1 opmerking:

pascal digital zei

ik vind die foto wel bijzonder straf, hoor, Piet!