zaterdag 12 april 2008

Dè Plek



Dè Plek was al jaren de onaangekondigde ontmoetingsplaats van Jef, Karel en Johan. Op de driesprong net voor Cafe d'Ouwe Kwaar, een passeerplaats op de top van de Ouwe Kwaremont tijdens de Ronde van Vlaanderen, een wielerkoers die zijn gelijke niet kent. Een goed gekozen spot, de 3 mannen, nu toch al door de 70, hadden zo de behoeftes die bij die leeftijd paste. Op tijd z'n natje, op tijd z'n droogje en wat nog belangrijker was, niet te ver van de plasplaats. Een plek waar ze toch zeker om tien uur in de morgen al bezit van moesten nemen om vooraan te staan bij de passage van pakweg 14.30, een lange wacht maar de moeite waard voor de 3 vrienden voor het leven. Vijf waren het er geweest, twee maten waren weggevallen het afgelopen jaar, Frits was overleden na een korstondige ziekte en Mathieu uit de fruitboom gevallen tijdens het peren plukken afgelopen herfst. Lang was er niet over gesproken," bij de koers moet je als eerste passeren, bij het leven als laatste " had Jef als oudste gesproken en daarmee was de kous af. Wat een dag, wat een dag... om 10 uur de eerste versnapering in de vorm van een verwarmend Witteke en al gauw gevolgd door een Hot Dog met zuurkool, zo vroeg mogelijk vond Jef, voordat de zuurkool zachter was dan de boter. Jef, onder de mannen ook wel Chèf genaamd wist het altijd beter, was de enige die in zijn vroege jaren ook gekoerst had en in de jaren 50 nog een keer zijn wiel had afgestaan tijdens het kampioenschap van Vlaanderen voor Minimen aan Herman van Springel , een snel opkomend talent in die tijd. De mannen moesten altijd grimlachen wanneer dit verhaal weer eens boven kwam drijven meestal na een borreltje of vier, ze hadden zo hun gedacht erover, maar Jef tegenspreken was geen vanzelfsprekendheid. Graag zouden ze gedrieen nog eens naar De Hel van het Noorden gaan zoals in 2003 toen van Petegem deze prachtwedstrijd op z'n naam schreef. Dè plek daar was altijd " het Bos van Wallers " maar toen in 2005 voor het eerst in veertig jaar het Bos buiten het parcours werd gelaten, was dat de laatste keer. Nu die strook weer is opgenomen kriebelt het weer in de gedachten maar eerlijk is eerlijk, het gaat niet meer. Afspraak nu rond 10 uur in de morgen bij Jef, bij wie anders, in de luie zetels, de pintjes staan koud de choucroutte staat warm.

Geen opmerkingen: