Een dag in Gent.

De uitnodigingen voor de boekpresentatie van schrijver Herman Brusselmans en de daarbij behorende boottocht door de grachten van de Belgische stad Gent vielen praktisch op het zelfde moment in de bus bij de fotografe Mayotte Magnus en de schrijver Andrew Lutz. Het was al een hele tijd geleden dat ze samen op pad waren geweest en een uitstapje naar die mooie stad was een goede reden om "ja" te zeggen op deze invitatie. Mayotte had Brusselmans al eens eerder geportreteerd en herinnerde zich nog levendig de nukken van de voornamelijk en eigenlijk alleen in de Lage Landen bekende schrijver. De door hemzelf tot Oppergod van de Belgische literatuur verklaard schrijver bleek echter een klein hart te bezitten en in feite alleen zijn verlegen en onzekere natuur te beschermen met een zeer direkt en op de man of vrouw af provocerend gedrag. De vrouwelijke charme en de onbevooroordeelde houding van Mayotte hadden echter de doorslag gegeven en Herman was er uiteindelijk voor gesmolten, een vriendschap was geboren en de portretten konden worden gemaakt. Een andere reden om vrolijk te worden van deze uitnodiging was de ontmoeting met Andrew. De laatste ontmoeting was al weer van februari, bovendien in aanzienlijk minder vrolijke omstandigheden, de begrafenis van haar man, de fotograaf Jorge Lewinski. Adrew was een fijne vent met veel gevoel voor humor en kon de pittige stijl van Brusselmans wel waarderen, wat een flink voordeel is bij het maken van een interview met deze bijzondere man. De afspraak was elkaar te ontmoeten bij de ingang van de parking aan de Vrijdagmarkt tegen 14.00 uur, nog net tijd voor een goede kop koffie en een snel bijpraten. Allereerst stond er een boottocht op het programma met onderweg een begeleidend woord over de schrijver door presentator Dave Peters. Vervolgens een receptie met koffie en pannenkoeken in het Keizershof waar Kurt van Biezebaaze een kort optreden zou verzorgen en Katja Retsin het boek zou inleiden. Andrew schreef later, Het was hondeweer, water viel met bakken vanwege de stormwind horizontaal vanuit de hemel, slechts een handvol genodigden waagden zich op de boot voor de rondvaart door Gent welke een ware beproeving voor zowel de bemanning als voor passagiers bleek, parapluus knakten als strohalmen, twee maal ramde de boot een meerpaal. De geplande met anekdoten doorspekte bespreking van de schrijver viel letterlijk en figuurlijk in het water, de presentator gleed bij het aanmonsteren van de loopplank de Leie in en vertoonde zich pas later weer in droge Armani tijdens de pannenkoeken. De schrijver was tijdens de boottrip wegens zijn hydrofobie niet aanwezig maar vrouw Tania ( de Metsenaere 13 mei 1964 Aldegem ) nam de spitsvondige zaken waar. In gezelschap van hond Eddie wond ze geen doekjes om het geheim van samen leven met een zo complex man als Herman Brusselmans. De middeleeuwse bakstenen die links en rechts keurig in de vorm van huizen en kastelen te bewonderen waren, vormden tijdens deze rondvaart een bijzaak. Later in Het Keizershof bleek de koffie met pannenkoeken veranderd in Cava met pannekoeken wat de stemming ter plaatse te goed kwam. Een zichtbaar ontspannen Brusselmans, die overigens zelf wel van de koffie genoot en de Cava links liet staan, verhoogde deze stemming nog met een zeer humoristische speech waarbij spot en zelfspot een komisch duo vormden. Een dag om te koesteren, een dag die de schrijver zelf niet had durven verzinnen, een dag die past bij de titel van het nieuwe boek....`` Een dag in Gent´´.

.

(Verslag van deze dag in z'n geheel te lezen in de zaterdag editie van Zuid-West, een regionale krant in Nederland. Zie ook De Rode Loper op maandag 08 sept 18.10. Op de foto Eddie en Tania in gesprek met Herman terwijl de rondvaartboot het huis van de Brusselmansen passeert.." Schatje, ben je al wakker? we varen zojuist langs en draaien nu voor de terugtocht, wil je even zwaaien naar ons?")