Alles goed en wel tot hij bij zijn chat-vraag "of er nog iemand hem kan horen" het chat-antwoord krijgt "nee en ruiken ook niet".... Dit zet Fred aan het denken met de, ondanks het jaren achtereen gebruik van alcoholische versnaperingen, toch nog redelijk aanwezige grijze cellen. Het kan zo werkelijk niet langer, Fred of Frederique, hij is tenslotte nog maar 56 en om nou tot het einde der jaren zijn lusten bot te vieren achter een laptop met een blik Jupiler binnen handbereik... genieten zet zich plots om in gruwel. Delete Frederique, stap op je fiets, desnoods met windje tegen. Eens kijken waar te beginnen, een voorjaarsklassieker zoals bij voorbeeld de Ronde van Vlaanderen, in pakweg drie dagen, dat moet te doen zijn. Woord bij daad voegend stapt Fred naar het schuurtje en controleert de bandenspanning, versnellingsapparaat en remblokjes, verplaatst zich naar zolder en verzamelt de kampeer uitrusting, pakt deze samen in de verre van nieuwe maar nog goed bruikbare fietstassen, loopt wederom naar de schuur om deze te aan de fiets te monteren.
Dinsdagmorgen, Fred zit al een uur en drie kwartier op het zadel, de tocht is begonnen, redelijk goed weer, niet al te veel wind ook al blaast hij in het gezicht. Fred denkt hardop, dat is hij gewend, als je partner een laptop is geweest bestaan er vreemder dingen. Allerlei gedachten schieten door zijn dak, "je eigen dochter opsluiten en misbruiken, had die Fritzl dan geen buurmeisje...?" en ook "waaraan denkt Boonen eigenlijk de eerste 200 kilometer wanneer hij niets anders te doen heeft dan meefietsen .... ook aan een buurmeisje?" De eerste pitstop is in Cafe "In Den Trap Op" in Horebeke, op de dag van de Ronde een tjokvolle plaats waar men over de koers praat, een kaartje legt en een prognostiekje maakt. De plaats ook waar Fred voor het eerst kennis maakte met "Vlaanderens Mooiste". In 1962, toen de Zeeuw Jo de Roo won, was hij er met z'n vader en weet nog dat de waardin niet van z'n kont kon afblijven toen hij in het pissoir een boodschapje deed. Niet dat hij er iets van snapte op die 10 jarige leeftijd maar erg onaangenaam vond hij dat niet en had het z'n vader dus maar niet verteld. Na een koffie, een koek en een ditmaal ongestoord toiletbezoek ( "waar blijft ze nou" dacht hij nog hardop) op weg naar de Molenberg, dat wordt lopen en zelfs dat valt niet mee op deze pittige kasseienheuvel. De nacht was hij van plan door te brengen in Herberg "de Rode Oortjes" een etablissement met een dubieuze faam tussen Sint-Maria Oudenhoeve en Brakel. De volgende nachten in z'n tentje, maar eerst nog een wilde nacht om het af te leren. Met deze nacht in gedachten fietst Fred fluitend en vibrerend de kasseienstrook op, zich een jonge Jo de Roo wanend omringt door blonde Ronde Missen.
Dinsdagmorgen, Fred zit al een uur en drie kwartier op het zadel, de tocht is begonnen, redelijk goed weer, niet al te veel wind ook al blaast hij in het gezicht. Fred denkt hardop, dat is hij gewend, als je partner een laptop is geweest bestaan er vreemder dingen. Allerlei gedachten schieten door zijn dak, "je eigen dochter opsluiten en misbruiken, had die Fritzl dan geen buurmeisje...?" en ook "waaraan denkt Boonen eigenlijk de eerste 200 kilometer wanneer hij niets anders te doen heeft dan meefietsen .... ook aan een buurmeisje?" De eerste pitstop is in Cafe "In Den Trap Op" in Horebeke, op de dag van de Ronde een tjokvolle plaats waar men over de koers praat, een kaartje legt en een prognostiekje maakt. De plaats ook waar Fred voor het eerst kennis maakte met "Vlaanderens Mooiste". In 1962, toen de Zeeuw Jo de Roo won, was hij er met z'n vader en weet nog dat de waardin niet van z'n kont kon afblijven toen hij in het pissoir een boodschapje deed. Niet dat hij er iets van snapte op die 10 jarige leeftijd maar erg onaangenaam vond hij dat niet en had het z'n vader dus maar niet verteld. Na een koffie, een koek en een ditmaal ongestoord toiletbezoek ( "waar blijft ze nou" dacht hij nog hardop) op weg naar de Molenberg, dat wordt lopen en zelfs dat valt niet mee op deze pittige kasseienheuvel. De nacht was hij van plan door te brengen in Herberg "de Rode Oortjes" een etablissement met een dubieuze faam tussen Sint-Maria Oudenhoeve en Brakel. De volgende nachten in z'n tentje, maar eerst nog een wilde nacht om het af te leren. Met deze nacht in gedachten fietst Fred fluitend en vibrerend de kasseienstrook op, zich een jonge Jo de Roo wanend omringt door blonde Ronde Missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten