woensdag 8 april 2009

Voldertje !



Mist en duister weer, drie graden wijst de thermometer in de auto, op weg naar Brugge, op weg naar de Koers. Op de hoek van de afslag Boudewijn Seapark staat een vrouw te zwaaien naar passerende touringcars met opvallende reclameopdrukken en gevuld met renners op weg naar de start in het centrum van Brugge. Aha, mijn eerste "slachtoffer" dient zich aan, mijn plan is gedurende de dag een restantje ver over de datum Polaroids te schieten van Supporters die dan tevens een poging doen de winnaar van de dag te voorspellen. Met "Mevrouw, mag ik u wat vragen" meld ik me bij de met een wielrenpetje gewapende dame, "wie denkt u dat er wint vandaag?" "Pozzato" klinkt het overtuigend uit haar mond. Ik leg uit wat ik van plan ben, maak een foto en vraag haar naam. "Vandenberghe Solange" is het antwoord, "de vrouw van de Vandenberg die eens 6 dagen in het geel heeft gereden in de Tour de France van 1968". Wow, met deze vette buit op zak bedank ik haar en rijd naar Luc en Veerle alwaar de koffie op me wacht. Vol goede moed en met de voorspelling van Veerle dat het "bij ons" wel snel mooi weer zou worden, zijn we op weg naar de Vliegende Start te Zedelgem. Al gauw vult de aanvankelijk lege straat zich met belangstellenden en kan ik kiezen, Ramon en Dirk, tourfietsers op leeftijd hebben wel wat tijd en verwonderen zich over mijn vraag, de vreemde polaroidcamera die ze nog wel van vroeger kenden en werken mee. Dan Bart, een man van pakweg 45, staat samen met z'n moeder geposteerd onder het startdoek, een bundeltje gele Vlaamse Leeuw vlaggetjes in de hand, ik plaatst me naast hem en Bart vraagt me of hij nu op de televisie komt, voor het gemak bevestig ik dat maar. Met het ijs gebroken voorspelt Bart zonder verder één seconde na te denken: Stijn Devolder en krijgt gelijk! De rode draad van de dag is gevonden en de Prognostiekers volgen zich op. Onze reis langs de koers gaat via de start naar Wetteren, het Dorp van de Ronde. Marc een kruispuntbewaker, iets moeilijker benaderbaar maar met al mijn vriendelijkheid in de strijd krijg ik een Boonen uit de mond en wederom, bij het zien van de camera gecharmeerd van het mogelijke resultaat. De renners komen langs in hoog tempo, om eerlijk te zijn zie je er weinig van, allemaal een zelfde helm, duistere zonnebril en bruinverkleurde ledematen, ach wie geeft er nu om renners, prognostiekers, daar draait het om. Op weg naar de Koppenberg gooit de Belgische dienst voor Wegen in nauwe samenwerking met TomTom bijna roet in het eten: WEGOMLEGGING-VOLG >> tja... en dan weet je het wel. Uiteindelijk kiezen we een goede route en belanden aan de verkeerde kant van de Koppenberg. Op de vraag aan een materiaalpost medewerker van de firma Rabobank hoe ver het nog is naar de top, gokt hij één kilometer. Na een kilometer of meer belanden we bij een Eerste Hulp Bij Ongelukken post en tevens wegafzetting met aan het hoofd Gustaaf, die eerst Nuyens voorspelt en vervolgens ook weet dat het nog één kilometer is naar de top. Wederom na minimaal die kilometer afgelegd te hebben krijgen we de top in het vizier, ik gok nog één kilometer. Dorst, dorst, dorst dat we hadden, reeds één uur dertig, inmiddels een fel zonnetje, een tent met Jupiler vlaggen in beeld. "Hoe kom ik bij die tent meneer" vraag ik oom agent die een vrije doorgang van renners en karavaan moet garanderen. "Alleen voor VIP's "is het norse en besliste antwoord, u kunt eten en drinken aan de voet van de berg ( ! ) ongeveer één kilometer verderop". Onderweg de voorspellingen gescoord van Jack, een radioreporter uit London, die toegaf de ballen verstand te hebben van wielrennen en slechts een renner kende: Boenen, met de nadruk op oe, wrong Jack, wrong. Catalaanse Myriye: Flecha, Liselotte: Boonen, Max, een jongeman uit Milaan, zaterdag vertrokken per vliegtuig, op de fiets vanuit Brussel tot hier, vervolgens naar de finish en dan direct weer terug naar Brussel, rest slechts bewondering maar zijn voorspelling is mis: Pozzato, wie anders. Voldertje, Voldertje, Voldertje zingen de supporters onder aan de voet van de Koppenberg, iedereen Belgen, Nederlanders, Italianen en Fransen, sommigen licht teleurgesteld maar vol van bewondering voor de renner uit de streek. De VIP's gestoken in 3delig costuum met sigaar nog tussen de lippen rollen letterlijk en figuurlijk van de berg af, overmatig genuttigde alcoholische versnaperingen in combinatie met het stijgings ( of in dit geval dalings ) percentage van 15% doen het stapritme versnellen tot een crisis tempo met de enige mogelijkheid van stoppen door te kiezen voor het wegdek of steile berm... een fraai gezicht wat niet snel van m'n netvlies zal verdwijnen. Het dronken, patat met alles erop etende groepje koersdellen is twee keer te laat, 1. de Polaroids zijn op, 2. er is reeds gefinisht, jammer dames een volgende keer wellicht. Supporto ! is geboren.

3 opmerkingen:

paul zei

formidabel project piet
het idee is prachtig
de wijze waarop je je queeste onder woorden brengt is bijzonder vermakelijk
en nu vlug doorsurfen naar allez hup!

pascal zei

een goede zaak dat je die backup hebt kunnen opscharrelen - het prognostiekproject kan ik ook smaken: Hollandse amateurantropoloog in la Flandre profonde; de couleur locale op vergeelde polaroid als de droesem in een fles bier die te lang in het achterhok is blijven staan

LUC RABAEY zei

Piet, ik zal het mede door dit verhaal, nooit vergeten.
Goed dat je terug bent.